“Dużo kobiet” to seria 120 portretów kobiet wykonanych w 9 miastach na świecie. To największy projekt fotograficzny Mikołaja Grynberga i jego pierwsza książka. Powstawał w latach 2005-2008.
Grynberg porzucił psychologię dla fotografii. Kilkanaście lat później porzucił fotografię dla literatury.

Mikołaj: Będziesz kuratorką tego projektu.
Joanna: Mikołaj, ale ja nie mam pojęcia o byciu kuratorką?!
Mikołaj: Nie martw się, nauczymy się.

Od tej rozmowy minęło 15 lat. Zrealizowałam w tym czasie ponad 100 wystaw. Na wernisaż “Dużo kobiet” czekaliśmy i uczyliśmy się aż 7 lat. W międzyczasie Mikołaj wydał swoją drugą książkę fotograficzną “Auschwitz. Co ja tu robię?”. Stopniowo fotografia ustępowała wypowiedziom spotkanych bohaterów. Jeszcze w pierwszej dokumentalnej książce “Ocaleni z XX wieku” znalazły się portrety rozmówców Mikołaja, a w “Rejwachu” kilka osobistych impresji fotograficznych.

Porozmawiamy o zdjęciach z serii “Dużo kobiet”. Jak powstawały fotografie, dlaczego są brązowe, jak wyglądała sesja w zainscenizowanym studio w środku miasta? Skąd wziął się pomysł na zapisanie rozmów? Czy to tam znajdujemy początek kariery pisarskiej Grynberga? Czy przestał być fotografem?