O podróżach, w których często nie zna się języka, ani obyczajów. O zimnie, które łączy ludzi i pozwala zbierać materiały do książek w inny sposób. O tym, jak pytać i fotografować swoich bohaterów albo jeszcze lepiej – jak dać się im sfotografować i przepytać. O tym, jaka to ulga
odłożyć aparat i pamiętać tylko to, co istotne. O nieszukaniu prawdy, a o nieustannym poszukiwaniu opowieści.
Podczas tej prelekcji opowiadam o kulisach pracy nad moimi trzema książkami o Dalekiej Północy, których głównymi bohaterami są ludzie. O nieporozumieniach, które przeradzają się w przyjaźnie, o wyłączaniu dyktafonu w odpowiednim momencie, szacunku do swoich bohaterów i nieprzekraczaniu reporterskich granic.
Można tu będzie posłuchać fragmentów rozmów z bohaterami, nagrań sytuacji, moich notatek głosowych i wycia grenlandzkich psów.