Opowieść o Polsce lat osiemdziesiątych. O tym, co ukształtowało dzisiejszych pięćdziesięciolatków.
Ludzie często opowiadają, że świat kiedyś wyglądał lepiej. Co zwykle oznacza, że najlepiej ze
swojego życia wspominają okres, gdy byli młodzi. Jak więc wyglądała młodość pokolenia
nazywanego dziś X?
Ukształtowały je trzy wydarzenia. Pierwsze to powstanie Solidarności w 1980 roku i okres tak
zwanego karnawału, kiedy Polacy poczuli powiew wolności. Trwało to dość krótko, bo już w
grudniu 1981 roku miało miejsce drugie ważne wydarzenie – stan wojenny. Wspomnienia
pokolenia X związane z tamtym okresem nie są jednak zbyt silne, bo jego przedstawiciele byli
wówczas jeszcze dziećmi. Pamiętają raczej, że w niedzielę 13 grudnia nie było „Teleranka”.
Trzecie, najważniejsze wydarzenie to wybory 4 czerwca 1989 roku, które zmieniły losy Polski
i ukształtowały specyfikę pokolenia X. W okolicach 1989 roku wielu dzisiejszych
pięćdziesięciolatków zaczynało pracę. Młodość przeżyli w Polsce komunistycznej, a dorosłe życie
zaczynali w demokratycznej i przy okazji kapitalistycznej. Na własne oczy widzieli, jak rozpada się
stary świat i tworzy nowy.
Brakowało wówczas wszystkiego: mięsa, cukru, papieru toaletowego i wolności. Trochę Zachodu
udawało się kupić w Peweksach. Modne ubrania należało wystać w Hofflandzie albo samemu
ufarbować.
Pokolenie dzisiejszych pięćdziesięciolatków swojej wolności szukało w muzyce – ludzie w sobotnie
wieczory siadali przy radiu i słuchali listy przebojów Programu Trzeciego prowadzonej przez Marka
Niedźwieckiego.
Prelekcja o pokoleniu lat osiemdziesiątych to półgodzinna opowieść wraz z prezentacją slajdów
oraz kolejne pół godziny historii o wszelkich dziwactwach ówczesnej Polski na podstawie zbioru
reportaży Piotra Lipińskiego Absurdy PRL-u.